her zaman popülist ve özgürlükçü takılan lakin uygulandığı yerlerde pek öyle davranmayan iktisadî sistem.
cemil meriç'in tabiriyle ''içtimaî dilencilik''. kapitalizm herkesi sisteme köle yaparken; sosyalizm de herkesi devlete hem köle hem de dilenci yapar. kimsenin bir şeyi yoktur. tek çare sistemi sevmektir. sevmeme seçeneği yoktur.
önemli not: birçok sosyalizme gönül vermiş nefer daha ilk kelimesinden bu entry'i mahkum edecektir fakat günümüzde 'sosyal demokrat' veya 'sosyal liberalizm' çizgisine yerleşen solu, klasik anlamda komünizme giden yolun bir durağı sayılan sosyalizmden ayrı tutuyorum; o solla bu sol farklıdır.
alman sosyal demokratları bu konuda örnek teşkil eder.
bizde mi... bizde sol ulusalcı diye bir şey uydurmuş altına da milliyetçiliği gizlemiştir. bizde sol namına olan tek şey atatürk'ü kendine siper yapmaktır.
