enteresan ama hakikatli bir laftır. bir Friedrich Nietzsche alamet-i farikası, insan ikiyüzlülüğüne dair yaman bir saptama. evet, kim ahlak bekçiliği yapıyor, bu yolda gerekirse şiddete istibdada ve başvuruyor, kişiye göre olması gereken bir kavramla insanları yargılıyor ve bunun çığırtkanlığını yapıyorsa muhtemelen kendisi oldukça düşük ahlaklı bir kişidir.
ahlak anlayışı gelişkin bir kişi başka insanların değerleri ile ilgilenmez. o insan klasman atlamış ve diğer kişilere şefkatle yaklaşma noktasına evrilmiştir.
keza her kim ki ahlakın bozukluğundan dem vuruyorsa, ahlak ve ahlaksızlık hakkında epeyce bir bilgiye haiz demektir. şöyle ki, saf fıtratlı bir insan zaten adi günahlar ve ahlaksızlıklardan bi haberdir.
kişi kendine göre bilir işi diyor ve öpüyorum sizleri.
