3.
-
sadakte, musaddak bir husus-u vuku bu, erbâb-ı kemâl ül beşer, keza mütekadimîn-i şuarâcasına nakş-ı telefuz edilmeli, kelam, anca o zaman raaş ettirir insanın aniyesine, kelâm-ı kibâr mertebes-i kıdeminde olmalı, hazz-ı şevk, sürur-u fahm eylemeli gönlü dilber-i ra'nâ olmalı, bir nakkaşın kaleminden çıkarcasına maharic-i huruf, mevsim be mevsim, duymak ister gönül hasbihal-i etmek ister meşk eyleyip amme velâkin kime gidecek bu dönemde, ne mekteb-i hususî kalmış, ne kelâmı, ne gönül veren müderrisi.
