bu durumu her iki cinse de indirgeyerek cevap vermek daha doğru olacaktır, öyle ki, bu durum sadece erkeği değil, ona karşılık olarak ona eş olarak yaratılan kadını da kapsamaktadır. çok açık iki ayrım vardır bu konuda ve oldukça tatminkardır;
kendi nefsine sahip çıkmasını onu kontrol etmesini bilen bir "insanın" içinde bulunduğu durumdur.
birinci eylem; kendi nefsine sahip çıkmayı, gayri meşru "her tür" ilişkiyi meşru bulmayan ve bunu rasyonel bir temele oturtmayan insan.
ikinci eylem; kendi nefsine sahip çıkmayı, gayri meşru "her tür" ilişkiyi meşru bulmayan ve bunu allah emrettiği için gerçeşleştirmeyen, allah'ın emir ve yasaklarını yaşadığı hayatta tatbik eden, yaptığını ve yapmadığını allah'ın rızasını gözeterek yapan insan.
birinci eylem içinde olan kişi eğer bunu bir temele dayandırmadığı halde yapıyorsa, koruyorsa kendisini, bunun dünya hayatında kendisine yaptığı bu doğru eylemden dolayı bir mükafaat verilir. mükafatın ne olduğu allah tarafından takdir edilir, neden mükafat verildiğini düşünüyoruz, her ne kadar imani bir temeli olmasada iman karşıtı bir temeli de bulunmamaktadır, imana da bir zararı olmadığı gibi gerçek müminin yapması gereken bir eylemi yerine getirdiği için yine takdir edilmelidir.
ikinci eylemde olan insan ise, giriştiği bu eylemi allah'ın yasaklamasını dikkate alarak, allah'ın kendisine haram buyurduğunu, tamam allah'ım sen bunu haram buyurmuşsun ve bende bunu gerçekleştirmeyeceğim deyip bu eylemin içine girdiği için, ben bunu allah emretti diye yapıyorum dediği için, ben helalinden istiyorum dediği için, bunun mükafatı hem bu dünya hayatında kendi zevklerini bir yana bırakıp allah'ın emrine uyduğu için hem bu dunya hayatında (geçici ve ölümlü) hem de ahiret hayatında (kalıcı ve ölümsüz) bir hayat çeşitli nimetler ve mükafatlar beklemektedir.
sonuç olarak, bu eylemin içine giren ve iffetini koruyan kadın/erkek hangi cins olursa olsun ve neye inanıyorsa inansın, bu eylem alkışlanası, tebrik edilesi ve kişinin "kendisine" yapacağı en büyük "iyilik" lerden biridir.
