yukarıdaki entry'lerde yine malum zevat saçmalamakta sınır tanımamış. neymiş, hiçbir osmanlı padişahı halkını şeyine takmıyormuş, kendi lüks içindeyken halı sefalet içerisinde olurmuş, halkla hiç alakaları yokmuş, bilmem neymiş...
resmî tarih ideolojisi insana böyle şeyler yapıyor işte. resmî tarih okutulurken üzerine ''kişiliğinizde ve aklî melekelerinizde kalıcı hasarlar bırakabilir'' yazmazsanız böyle insanlar çıkıyor karşınıza, yapacak hiçbir şey yok.
bu ''hissiz ve halk düşmanı sefih osmanlı sultanları''ndan birinci abdülhamit, ruslar özi kalesini zaptedip halkını katledince, inme geçirip kahrından ölmüştü. sultan mecid, 38 yaşında yatağa düşmüş iken ülkenin düştüğü duruma bakıp tedaviyi reddetti, gencecik yaşta hayata gözlerini yumdu, ölümü kurtuluş bildi. sultan üçüncü mustafa'nın kaderi de farklı değildi. rus harbi sırasında yaşanan karasu faciasından çok etkilenen padişah, ruslara haddini bildirmek için sefere çıksa da, teessüründen felç geçirip öldü.
vahdettin geri zekalı değildi. ingilizleri ''ha yapıyorum, ha ediyorum'' diye oyalayıp durdu. mustafa kemal'i anadolu'ya olağanüstü yetkilerle gönderdi. trabzon'a gitmesi gerekiyorken, samsun'a gitmesi emrini verdi. 20'ye yakın defa mustafa kemal'in gemisi ingilizler tarafından aranmış, paşa da sultanın emrini göstermiştir. 21. yüzyılda hala daha ''atatürk kıyıya yakın giderek itilaf devletlerinden kaçtı'' zanneden adam var.
devrin şeyhülislamı mustafa sabri efendi, atatürk'ün ittihatçı bir jön türk olduğunu bildiğinden ona uyuz oluyordu. fakat padişah mustafa kemal'i anadolu'ya göndermekte diretince şeyhülislam bir şey diyemedi. vatan dostu vahdettin, sevr'i onaylamamıştır. kabinesine muhalefet etmiştir. buna rağmen ders kitaplarımızda ''ankara meclisi sevr'i kabul etmedi'' yazar. padişah etti mi zannediyorsunuz?
