ilk ve tek okuduğum dönüşüm adlı öyküsünden yola çıkarak yarı ön yargılı sayılabilirim belki, çünkü kitap broşür kalınlığındaydı, katılınabilir ifadedir. dışlandım de, yetsin. böceği antenine kadar anlatmak bence dillere destan bir başarı değil ayrıca görsel hayal gücünün üst sınırlarında gezen biri olarak mide bulandırıcı. niye karyolada kalkmaya çalışan bir hamam böceği hayal etmek zorunda kalayım ki. büyütüldüğü kadar derinlik taşıdığını sanmıyorum, zira olsa ben anlardım. öykü de sevmem zaten, başladığına değmiyor.
