çantasıyla birlikte arkadaşını şenlik alanında kaybetmek ve üzerine bir de telefonunu çantada sessizde unutmak.
Diyeceksiniz ki bunun neresi fakirlik.
Arkadaşın numarasını ezbere bilmeyen ben oradaki güvenlik görevlilerinden telefonlarını rica ettim saolsun verdiler ama mal kendi telefonun sessizde kim duyacak. Eve gideyim desen evde tek kalıyorsun yedek anahtar yok iki ucu boklu değnek.
Saolsun güvenlikçi amca 50 tl uzattı istemedim ama al al eve gidersin bulursun dedi. Ama yok dedim amca sen şu servislere yetecek para ver bana 2tl falan yeter ben bulurum gidecek yer amca yazık bu sefer 10tl uzattı. Ulan hayatımda hiç bu kadar ezilmedim ya ben. Teşekkür ederken arkadaşım geldi rahat bir nefes aldım. amcaya parasını geri uzatıp teksas teşekkür ettim ve sonra eve gittik. O 20dakikalık zaman diliminde hissettiğim acizliği hiç hissetmedim.
