Hadi sevgili bana sevdiğini söyle.
Ama hiç "seni seviyorum" cümlesi olmasın içinde.
Hadi sevgili seviyorsan yüreğin gelsin dile.
Ben dille söylediğinin dilde kalacağını biliyorum nihayetinde. Verebiliyorsan yüreğini ver
elime. Yüreğini ver ki inanayım sevdiğine. Herkeslere söylediklerini ise bana
sakın söyleme.
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle. "Ama, keşke, maalesef" li cümleler
olmasın içinde. Çünkü ben bitmemiş cümleler istemiyorum aşk defterimde.
Başla ve bitir gerekiyorsa bütün cümlelerini ama dediğim gibi tek mazeret
olmasın içinde.
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle. "Senin için ölüme gözü kara giderim falan
da" deme. Sunabileceksen gözü kara yaşamını sun bana. Adayabilirsen ada
kalan ömrünü ömrüme. Öyle inandır kendini beni sevdiğine ve öyle inandır
beni, beni sevdiğine.
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle. içinde "dün ve yarın olmasın." Sadece
"bugün" olsun. Bütün cümlelerin şimdiki zamanda dile gelsin. Haydi sevgili
gün bugündür bana ithaf ederek kurtar sevgi cümlelerini. Bakalım kaç sevgi
cümlesi kurabileceksin bir günde? Söylesene kuracağın bütün cümlelerin
yetecek mi bugüne?
Hadi sevgili bana sevdiğini söyle. içinde "sen ve ben" de olmasın. "Biz"
olsun sadece. "Biz" diye başladığın cümleyi yine "biz" diye bitirebilecek
misin? Hadi göster bana marifetini? Göster ki inanayım beni sevdiğine.
inandır beni sevdiğine.
"Seni seviyorum, ama ." diyorsan, yok yok "seni ölümüne sevdiğimi sen zaten
biliyorsun keşke .. olmasın" diye devam ediyorsan, "biz seninle çok güzel
şeyler yaşayacağız ama bu bugün mümkün değil" diyorsan ve "ben vazgeçemem"
diye devam ediyorsan/edeceksen bana sevdiğini sakın söyleme sevgili.
En iyisi sus sevgili hiçbir şey söyleme.
Üç nokta koy yeter
