platonik aşk insanı bir bakışla mutluluktan göklere çıkarır, bir lafla mutsuzluktan yerin dibine sokar. ruh haliniz şekilsizdir, girdiği kabın şeklini alır. onun seni göremeyeceği ve senin rahatça kesebileceğin bi yeri buldurur. gülüşünü bilirsin, sesini bilirsin, mimiklerini ezberlersin. sen onla yaşarsın fotoğrafına konuşursun. gece onu düşünürken uyursun, sabah adını anarak uyanırsın, yemek yerken aklına gelir, bi şarkıda kalbini acıtır, anlık bi karşılaşmada nefesini keser. internette profillerini takip edersin yazdığı en saçma şeyi bile ezberlersin. arkadaşlarını bilirsin. eski sevgilisini bilirsin, yıllar önce beğendiği bi fotoğrafı bilirsin, kısacası manyak olursun. birden ağlayasın gelir, birden gülüşü gelir gülesin gelir. insanlar deli olduğunu düşünür ki doğrudur. saatlerce ona anlatmak istersin, kirpiklerinden öpmek istersin. şarkı söylemek istersin ona en berbat sesinle. bi manzara fotoğrafı görürsün onunla orada olma hayali kurarsın. gerçek hayattan koparsın bu sevdadan vurgun yersin. o gözünün önünde birilerine dokunur sen ona bir kere bile dokunmadan adarsın kendini. saatlerce izleyebilirsin onu. gülerken yaptığı hareketleri bilirsin, boynunu çevirişini. adını sayıklarsın, hiç bir yere yazamazsın, yazsan okuyamazsın. o senin farkında bile değildir yanından geçer gidersin, günün onu düşünmekle geçer, o ise ona çarptığın için sinirlenir aptal kız der. için parçalanır onu seversin, ona kızamazsın. onu beklersin, bir an farketmesini, onun da seni sevmesini beklersin. kirpiklerini öpmek istersin kara çocuğun. saatlerce, günlerce kıpırdamadan izlemek istersin. platonik aşk budur. acıdır, acıdandır, acıtandır. bir yandan da mutlu eder yıl oluyor 2014 ben hala aşık olabiliyorum. zordur platonik aşk.
