yer istanbul'un en iyi anadolu liselerinden biri olan beşiktaş atatürk anadolu lisesi. sene 2005 olsa gerek. cuma günü törene inmişiz ve istiklal marşı'nı okumak için bekliyoruz. "Dikkaaaat!" komutu geldi ve ortalık sessizliğe büründü. biz okulun hoparlörlerinden istiklal marşı gelecek diye beklerken birden hareketli bir türkü çalar ve kimse kahkahalara boğulmaktan kendini alamaz. öğretmenler bile sinirlenmelerine rağmen gülmeden duramadılar. ah ah ne günlerdi o günler.*
