sözlük yazarlarının aşk hikayeleri

entry292 galeri
    133.
  1. Part 13

    O sıralar kış vaktindeyiz. Dışarıda hava eksi dönbinyüzonyedi derece. Ben ise "M"nin horlamayı kesebildiği 5 dakikalık zaman dilimlerinde uyumaya çalışıyorum. 3. gecenin sabahıydı sanırım. Alarmdan önce uyandım. Uyandım dediysem sözlük, beyin ölmek üzere olduğunu anlayıp, son bir hamleyle vücudu ayağa kaldırdı. Allah'ım bir kalktım ki, kıpırdayamıyorum. Donmak üzereyim çünkü! Dışarıda hava -lerdeyken, bu manyak herif pencereyi sonuna kadar açmış. Karlı havada, üzerinize su döküp dışarıya çıplak çıkmış gibiyim. Resmen her tarafım tutulmuş soğuktan. Birkaç dakika sonra kalktım, camı kapadım. Ne ara açtı, niye açtı hiçbir fikrim yok. Aldım üzerime battaniyeyi, sandaleyeme oturdum. Yarım saat sonra uyandı. Pencerenin dniye açık olduğunu sordum. Sıcak bastı dedi. Sıcak basmış.

    Bu arkadaşımızın ten rengi, ten rengimi bilmiyorum sözlük. Çünkü tüm vücut maşallah kıl kaplıydı. Yani soğuk geçirmemesi anormal gelmedi. Uyardım, dıaşrıda hava eksilerde, açma camı dedim. Tamam dedi. Öbürgün tekrar kalktığımda yine açıktı. Sorduğum zaman, gece herhalde uyku sersemi açıyorum sıcak basınca diyordu. Yalan olduğunun farkındaydım tabi ama, o da olay çıksın istemiyordu. O açtıkça kapatıyordum artık. Bir gece, soğuktan tekrar kalktım, ama geri yatamadım. Horlaması durmadı çünkü. Bende, o günlerde aldığım şifreleri deneyip, kontrol etmeye karar verdim. "O" bana şifrelerini bu kadar gönül rahatlığıyla verince, bir iki şeye bakıp kapatmıştım, kurcalamya gerek duymadım. Ama şimdi hazır zamanım bol, tek tek bakarım diye düşündüm. Artık nerede üyeliği varsa giriyor, tüm mail hesaplarına bakıyordum.

    Aldığı en eski mail beni bayağı bir uğraştırdı hatırlıyorum. Mail silme huyu yoktu. Tek tek geçiyordum sayfaları. Yalnız 1 sene önceki maillere ulaştığımda, belirli bir kişiden gelen dolu mailler vardı. isme baktım, erkek ismi. Kontrol edeyim dedim. Daha ilk maili açmamla dona kalmam bir oldu. Neler yazıyordu ben burada yazmak istemiyorum sözlük. Neler neler.. Mailleri en baştan açmaya başladım. Hepsi birbirinden rezil. Neler konuşulmuş aklım durdu. Bu, "kimseyle konuşmam, sevgilim olmadı" vs. diye ahkam kesen kız varya okur, ne fantezilerin içinde neler yazmış, anlatsam inanmazsınız. Ama gerçekten inanmazsınız. Daha fazla dayanamadım, kapattım herşeyi. Oturup ağlasam mı, ya da bulduğum ilk insanı öldürsem mi arada kaldım. Hiçbirşey yapmamayı tercih ettim. Öyle oturdum sabaha kadar yatakta. Sabah oldu, günaydın mesajı geldi. Giyinip, çıkacaktı dışarı. Cevap yazdım, müsait bir yere geç, arayacağım birazdan dedim. Sevindi, tamam dedi.

    Açtım telefonu. Ben bir kadınla böyle konuşacağıma ihmal vermezdim sözlük. Ettiğim hakaretlerin, tehditlerin haddi hesabı yoktu. Ağlamaya, böyle birşeyin olmadığını savunmaya başladı. Zorladım, üstüne gittim. Kabul etti, ama baktım böyle niyetleri var konuşmadım onunla dedi. Yalan söyledikçe söylüyordu, ben daha çok sinirleniyordum. Güzelce ne diyeceksem dedim, yani o kadar yapılan şeyden sonra, böyle bir yalanını yakalamam çok zoruma gitmişti. Öyle bir durumdaydım ki, yanımda olsaydı o an, sanırım şu hapiste olacaktım. Sinirimi çıkardıktan sonra, sakin ve ciddi şekilde bundan sonra olacakları söyledim.

    "Şu andan itibaren, bana hiçbir kanaldan ulaşmaya çalışmayacaksın. Numaram, adresim ne varsa bu akşama kadar silmiş olacaksın. Bu dediklerim olmazsa, başına gelmesin diye uğraştığım herşey bu sefer olsun diye uğraşılacak. Sen ve ailen için geçerli olacak şekilde hemde. Ciddiyetime emin ol, şu an nefes almanın tek sebebi burada olmaman, bu yüzden böyle birşey yapmaya da kalkışma. Hadi siktir git şimdi."

    dedim ve kapattım yüzüne. Söylediklerini dinlemedim bile. Telefonumu da kapattım. Yattım yatağıma, uyumak en güzeliydi.
    0 ...