hastanenin 7. katında akşam yeni gelen hastalarımızın anamnezini almış, tasarruf niyetiyle akşam 6'dan sonra çalıştırılmayan asansörlere söve söve 3 stajyer kız merdivenlerden atlaya zıplaya aşağı inmekteyiz. günün yorgunluğu ve sabah vizitinde yenen azar sonrası dengeler şaşmış elbette, nasılsa servisin 7. kat merdivenleri de boş diye salsa yapmacalar, merdivenleri en çok kaçlı atlayabilir gibi abuk oyunlar derken benim büyük atmam sonucu 5 basamak birden yere şap diye atlamam, atladığım yerde takım elbiseli bir adama bodoslama çarpmam ve kafamı kaldırdığımda ardında 3 koruma ve jandarma ile dikilen savcıya çarptığımı fark etmem. önlükle steteskopla bir havamız vardı olan ona oldu, "bir şeyiniz yok ya doktor hanım?"
