peygamber devesi ile aynı ev sınırları içinde mahsur kalmak.
akşam saatleri ve metroya binmişiz eve doğru gidiyoruz. evde ders çalışmaya çalışan arkadaşımızdan korku filmlerini aratmayacak bir mesaj:
-çabuk geliin eve çok korkuyorum böceğin teki yüzünden salonda mahsur kaldıım.
bizde de ciddiye almaz tavırlar.
-aman yaa biz de bişey var sanmıştık. vur terliği gir odaya devam et çalışmaya biz de geliyoruz.
-ama öyle değil anlamıyosunuz. böcek kocaman, gözleri iri böyle açtı bana . kollarını açıp duvardan üstüme doğru bi gelişi vardı ki. ben de çıktım o odadan kaçtım kapıyı da kapatıp. yan odada ders çalışmaya geçtim. kapının altını da bezle kapattım giremesin içeri diye.
-bu bahsettiğin ne tür bi hayvan anlamıyoruz ama büşüü . bizi mi kekliyorsun. sanki korku filmi anlatıyor .
dalgasını geçiyorduk ilk inanmadık ama bu da nesi ? nasıl bi canlıdır bu ? eve gittik. arkadaş salonda korkular içinde. kim önden gidip onu dışarı atsın tartışması. hepimizden birbirinden cesur olunca pek de kolay oldu (!) arkadaşın kapıyı açmasıyla çığlık çığlığa yanımıza kaçması bir oldu. hepimiz çığlık çığlığa, saat gece 11'i geçiyor.
-nasıl bişey o o öyle ya gözleri var resmen kafasını kaldırıp baktı kocaman kocaman !*
nası bir andır o an ?çaresizce utana sıkıla alt kat komşumuza inip , şu trajikomik konuşmayı yaptık :
- kusura bakmayın sizi rahatsız ediyoruz bu saatte ama çok korkuyoruz. evimizde kocaman bi böcek var gelip öldürür müsünüz/ dışarı atarmısınız ? *
komşu teyze gelir ve tek bir hareketle böceği alıp balkondan aşağı atar.
-bu kadar kolay mıydı yani ? *
kadın gülüyor bize haliyle. biz de bi dolu teşekkür ettik. bize geceyi zehir eden şeyin adı peygamber devesi ymiş meğerse. zararsızmış bi de . o uzuvları, gözleri gördükten sonra ne faydaa.
bu anları diğerlerine anlatırken az gülmedik. bizi resmen kılıktan kılığa soktu mübarek. evlerden ırak . aman aman (bkz: swh) *