bundan bir kaç sene önce gerçekleşen dün gibi hatırladığım diyalog.
ev halkı hep birlikte salonda oturuyoruz, annem meyve çıkarmış babam elma kesiyor ben dışarıdan eve geldim salona girdim o beni yaran diyalog gerçekleşti;
babam: oğlum çekleri yatırdın mı son günü dönmesinler
ben: yok baba yarın yatırırım
babam: sinirli bir şekilde elinde ki elmayı bırakıp bıçağı daha sert tutarak " bana bu gün karı lazım yarın karımda gelir" dedi...
o an annemin babama bakışları babamın ağzından fırlayan elma parçaları ben yarılıyorum, oha be baba dedim demek annem olmasa her gün yeni bir cici annem olacak.
