Mavi teması ilk Türk tohumları hunların atalarından bu güne delk Türkler için kutsal addedilmiştir. Zira gök mavi ile birlikte anılır. Tengri inancına mensup Türkler şamanızme mensupken dahi tek tanrı inancını benimsemişlerdir. Hayat tanrıdan gelir. Doğunun da mavi ile bütünleştirilmesine şaşmamak gerekir zira tanrı dağlarından, Altay a uzanan mançuraya kadar olan bölge türkün doğuşunu, türkün hamurunu, türkün arasına tekabül eder. Doğu- gök -tanrı ilişkisi asla tesadüf değildir. Günümüz de bu değeri yaşatan turk kavimleri doğu Türkistan gibi gök rengini bayraklarında tercih etmeleri Türk ananesinin menşei dirayetini gözler önüne sermektedir.
bayrak renklerini popüler kültür belirleyemez. Bayrak renklerini kitlesel yönelim belirleyemez. Bayrak renkleri inisiyatife tabii olunamaz. Bayrak ruhu kutsaldır. Ecdad ile kutsanır.
bunun yanında Türklerin hun tarihinin öncesine dayanan renklendirme sistemleri mevcuttur. Örneğin mavi doğuyu batı beyazı güney kızılı kuzey siyahı temsil eder. Sarı ise merkezdir. Türkçe adlandırmaların (şehit, devlet, bayrak, kavim, coğrafi bölge, yön) bir çoğu bu değerlendirmeyle kabildir. Bulundukları bölgeleri yönlere göre adlandırma geleneği metenin 4 atlı sisteminden köklenir.
Türkler için mavinin öneminin yadsınamayacağı gerçeğinin yanında mevcut düzen sonrası kurulacak olan herhangi bir devletten bahsetmek üstüne birde bayrak seçimiyle ön hazırlığa gitmek yersiz ve gereksizdir. Zira tekrar etmek gerekirse Türk Milleti her dönemde toparlanıp dirayetine millet olma şuuruna kavuşmuş ancak ısmarlama girişimlerden de uzak durmayı bilmiştir. Ismarlama bayrak olmaz. Bayrak ecdattır, geçmiştir, ruhtur.
