yerinde kullanılmasını bilmediğimizde dünyadaki en saçma duygulardandır.
evet herkesin bir gururu vardır ve kimse buna dokunamaz, onu incitemez. ama benim gururum var diye yarın ölmeyecekmiş gibi davranmak ne büyük acımasızlıktır.
daha önce bi yerde anlatmıştım sanırım, lisans yıllarımda aynı deney grubunda olduğumuz bir erkek arkadaşım başka bir gruptaki kızdan hoşlanıyordu. yani ben bakışlarından falan öyle tahmin ediyordum. bir gün benim bunzen bekim bozuldu diye o kızın olduğu gruba gittim ve deneyimi orada yaparken, kıza dönüp, harun un neden sürekli buraya baktığını şimdi anladım, dedim. tabi kız hiç farkında olmadığından, "harun kim" dedi. gösterdim. neden bakıyormuş dedi, biraz oyunculuğumu kullanarak muzipçe gülerek bakması için sebebi var demek ki, dedim ve gittim. e sonra zaten bakışmalar derken, harun'a da seviyorsan git konuş gazını verdik ve evet, güzel bir ilişkileri oldu.
gel gelelim bu güne.
yakın zamanda ayrılmışlar, yeni öğreniyorum ve harun gelip bana diyor ki, "seviyorum ama gururum var"
hay gururuna senin, yarın ölmeyecekmiş gibisin ne gururu bee!
seviyorsan bir değil on adım dahi atarsın ki hele karşıdaki kişi de seni seviyorsa; bunu biliyorsan.
her neyse sinirlendim şimdi bak.
gurur; bir yazardır efendim sevgilerimi ve selamlarımı iletiyorum kendisine.*
