insanlarda bulunan düşünebilme, hayal edebilme ve nesneler arasında bağlantı kurabilen mantıktan ötürü doğaya bir anlam kazandıran; onu mükemmel bir dizayn olarak gören tek varlık insandır.
zira doğa sadece olması gerektiği gibidir.
ancak insan gelir ve hiçbir kusur bulamadığı doğayı türlü geometrik tasarımlar neticesinde mükemmel atfeder.
hatta, mükemmel bir varlık kendisi kadar mükemmel bir varlık daha yaratmayacağı/yaratamayacağı için onun ürettiği nesnede bazı kusurlar bulur.
insan kusurludur, ancak doğa harikulade bir tasarımdır.
bundan dolayı da insan doğanın bir parçası olduğuna ve yaratıcısının mükemmelliğine hayran kalır.
son olarak kelimeler, insanlar onlara anlam kattıkça bir değeri ifade eder.
