Gençtim, toydum; aşıktım sana, yedi düveli getirse korkmazdım feleğin sillesinden;
Gözlerine mavi, dudaklarına kırmızı, süte beyaz diyecek kadar da kördüm.
Sonra çekildi güneş üzerimizden; ben de acımadım, batırdım mehtabı gözlerinden;
Herkes kendini ak pak sansa da zerresine kadar katran karası karanlık gördüm.
Tekrar sabah oldu, biraz kızgın da olsa bakıyor güneş penceremin ensesinden;
Ama sen gözlerine mavi derken, verdiğim tepki çok farklı olacak eskisinden.