üniversite sınavlarından önce askere gitmeden önce insanların bir an önce gitsem diyerek dert yandığı gittikten sonra da ilk günden itibaren ailesinin yokluğunu en acısından hissettiği durumdur. hele birde çok feci şekilde ailesinin kalbini kırmışsa bu gurbette ki arkadaşımız içi yanar da yanar her fırsatta hatırlar durur ailesine karşı hırçın davranırken onlardaki surat ifadesini sürekli görür. hayattan bile soğutur ve sonunda ailesinin yanına kısa süreli tatillerde döndüğü zaman onlara itina ile davranır ta ki okulu ya da askerliği bitene kadar. çok duygusal gelir belki ama bende ilk kez ailemden çok çok uzaktayım ve onları görmeme daha çok var o yüzden yazar arkadaşlarımdan tek istediğim ailenizin kıymetini bilin onları üzmeyin pişman olursunuz...
not: askere gidenler için daha ağır olabiliyor arkadaşlarımdan biliyorum benim durumumsa ne üniversite ne de askerlik ikisinin ortasında bir yerdeyim .hayatımı devam ettirebilmem için gerekli yerdeyim çok çok uzaklarda...
