çok işim gücüm var, ama hepsinin boku çıktı. yalnızım ben. ne zevk yolu izi olmayan ormanlarda, nede coşku ıssız kıyılarda. baktım, kimsenin rahatsız etmediği kalabalıklar da derin denizlerin dibinde değil. insan insansız kalınca boku yer. o yüzden ben severim insanları. insan insansız kalınca kendini kaybeder.kimi insanlar hayatın zevkinin ve anlamının insanlardan geçtiğini düşünür kimiside başka şeylerden. başka şeylerden geçtiğini düşünen uzakta oynuyor zaten.
