Ahmet isimli bir uzman vardı. "olum sessiz olun" "emredersiniz komutanım" gene arı uğultusu gibi başlar ses "olum şimdi tek elle hareket verecem sizde yapacaksınız. Yoksa biliyorsunuz herşey iki dudağımın arasında bi düdük yatarsınız, bi düdük kalkar koşarsınız. Benimde hiç sikimde olmaz"der.
Amfi'nin tam ortaya kocaman tv'ye karşı oturur. (bizi görmüyor) sağ elini kaldırıyor (vup) kalkıyoruz, indiriyor (vup) oturuyoruz.
Neyse ses çıktıkça birkaç tekrar yapıyoruz. Sonunda birisi ellerinde su taşır gibi tutarak komutanın karşısına dikildi :
+ komutanım.
- ne var olum?.
+ bi maruzatım var.
- sen kimsin olum.
+jandarma acemi er bilmem ne.
- söyle.
Komutan çocuğun yüzüne bile bakmıyor tabi. Çocuk avucunu gösterdi.
+ komutanım kustum.
Komutan şöyle bi irkindi :
- siktir git lan o zaman bana ne gösteriyon? Adam kusmuş hala tekmil derdine mal amına koyyim. Der
bize döner :
- olum kusan siktirsin gitsin tekmile gerek yok.
