"gönül diyorum akıl diyorlar. iradeye bu kadar mı tutkunlar?
halbuki insan dediğin koşar bayıra çayıra; zil zurna sarhoş olur, hayatında en az bir defa sevdiceğinin ismini çığlıklar eşliğinde haykırır en sessiz sokaklara. gece olunca, bir de yağmur yağıyorsa insan akıl mı düşünürmüş. yapmayın, böyle korkutucu olmayın. hiç birimiz ikinci kez buralara uğramicak. keyif almak, kahkahadan patlamak, aşık olmak gerek. yeşil kağıtlara mahal vermemek gerek."
şeklinde cümleleri sırayla aklıma getirmiş, beni çağrışımlara sürüklemiş tümceyi tercih etmiş yazar. tanımam etmem, tebrik ederim.
