konuşmam lazım. etrafımdaki insanlar o kadar boğdu ki artık cidden konuşmam lazım. hiç tanımadığım insanlarla tanışmaya, konuşmaya ihtiyacım var. sanırım 8-9 aydır kendimi kapattım her şeye ve patlamam yakın. bir çıkış yolu bulmam lazım. yaklaşık bir senedir yeni biriyle tanışmamışım lan. yuh! ek olarak, ev arkadaşım ve sevgilisinin ağızlarına birer tane çakasım var. eşşek kadar olmuşlar hala ağızlarını yamuk yumuk bükerek aşkım aşkom aşkoğoğoğom falan diyorlar. pezevenk o kadar alışmış bana da aşkım dedi geçen gün. dalıcam bi gün sabrediyorum. istanbul'un göbeğinde ne güzel tek başıma yaşıyordum lan nerden aldım bu hıyarları eve. iyilik falan yapmıcaksın amk.
