hayatım boyunca unutamayacağım yegane maç. çekirdek aile olarak sağlam galatasaraylıyız.
maç başladı ve babam aynen şöyle dedi, çok iyi hatırlıyorum; ' kızım dua et kazanalım. kazanırsak yarın okula gitme, benden sana izin. ' dedi. e tabii ben çıldırıyorum. hem kupa alacağız kazanırsak hem ben okula gitmeyeceğim falan.
derken o muhteşem goller geldikçe zevkten dört köşe biz... neyse maç bitti evde kıyamet kopuyo! deliriyoruz mutluluktan. bizimki bana verdiği bi günlük kafa izninden yırtmaya çalıştıysa da başarılı olamadı tabii.
o zamanlar sarı- kırmızı saç spreylerimiz vardı. saçlarımızı sarı kırmızı boyadığımız gibi konvoya fırladık. o günü hiç unutamam. ne kadar şanslıyız ki bu ana tanıklık edebildik...
