Dua: ÇAĞRI /Bulgaristan Türklerine ithaf/ Nisan 1985
Sen gittin ayrılık rüzgarı içimi dağlar
Bahar dolu kırlarda şimdi bir hazan ağlar.
Bahçemde güller soldu açmıyor tomurcuklar
Bu öyle bir sonbahar ve gözümde yaşlar var.
Papatyalar buruşmuş artık sen yoksun diye
Kara dumanlar çökmüş o yemyeşil vadiye.
Sensizliğin engeli bağladı tüm hayatı
Koşmuyor yele karşı yarışan gönül atı.
Bize göz kırpan mehtap şimdi artık bir kaçak
Kara yel döndürüyor her şeyi salkım saçak...
Kubbe-i elvanımı kaplamış kızıl örtü
Ne çağlayanlarda var ne göklerde gürültü.
camiler boş ezansız semalarsa matemli
Rahmete hasret kaldım sen buradan gideli.
Yeter artık sevdiğim çektirdiğin bu cefa
Beklemek kader mi ki yoldan gelmedin hala?
Aldığım nefesimdin hayatımdın canımdın
Kalmadı güzellikler güzellik sultanımdın.
Ayım günüm doğmuyor ardından gitti gider
Sensiz dünya zindan suna boylum gel yeter...
Bir şafak müjdesi ol gel gülelim yeniden
Taç yapayım başına peygamber çiçeğinden.
Gel artık mor sümbülle dolsun karlı dağlarım
Açılsın meydan yeri çekilsin halaylarım.
Kopuzlarda destanım söylesin dilden dile
kavim - kardaş kavuşsun tel örgüsüz bir ile.
Yıllardır bağrımın sıcağında sakladığım
Benim gibi aşkından yanan solan bayrağım
Dalgalansın yurdumun üstünde dileğince
Nur içinde parlasın hilalim gündüz gece...
Bir şafak müjdesi ol gel gülelim yeniden
Rodopta ve Kafkasta Tibette ve her yerde
Parçalansın ufkumda gerili kızıl perde.
Dirilsin steplerde ezan sesi yeniden
Gel benim Hürriyetim! Ayrı yaşanmaz senden...
