Insanin ne cok üzüntüsü var, derde bogulmaktan kaniksadigi artik üzüntüden saymadigi. Ne cok sevgisi var verecek, ne cok mutlulugu, umudu var. Ne cok alacagi var, ne cok istegi, beklentisi. Ne cok nefreti var, özlemi, basarisizligi, hayal kirikligi. Ne cok gülüsü var, saklanmis ne cok aglamasi.
Mutluluk bir anda geliyor, kaliyor bir süre gidiyor. Tek bir sebep tum derdi cicek gosteriyor.
Sonrasi yok. Sabrediyorsun. ama sonu gelmiyor.
