tamamen iki şey etrafında döner bunun nedeni.
1. döngüsel kader anlayışı.
2. mazoşist dürtüler.
birinci maddeden başlarsak,
insanlar mutlu olduklarında hemen ardından "bu kadar mutluluk olamaz, kesin bunun ardından bir kötülük gelecek" derler ve hemen kötü düşünmeye başlarlar. daha sonra kendilerini hep mutsuz ederler ki (evet kişi kendi kendisini mutsuz ediyor, küçük olayları büyütüyor, paranoyaklaşıyor) sonrasında hak ettikleri büyük iyilik-ödül gelsin.
ikinci maddede ise cinsellik ön planda. bu kişiler genelde karşı cinse ya da kendi cinslerine derin bir bağlılık duyarlar sonrasında da kendileri ayrılırlar. hatta yürümeyecek ilişkilere balıklama atlarlar ki karşı taraf kendisini bıraksın, terk etsin. bu terk edilme veya bırakma sonrasındaki o buhranlı anlar, o depresyon süreci kişide seksüel bir haz uyandırır. yani mutsuzluk sonrasında büyük haz getirecektir.
bu iki maddeye baktığımızda ortak nokta olarak şunu görmekteyiz. insanlar bilerek mutsuz oluyorlar; çünkü mutsuzluğun ardından hemen mutluluk gelecektir. tek sebep budur.
her kötü günün ardından mutlaka güneş doğar.
