iyi bir insan olmanın çıkış noktası nedir sorusudur. ahlakı felsefesi ile az çok haşır neşir olanlar bilir ki , iyi insan olma , ahlaklı olma, erdemli olma eylemi dinle bağlantılı olmak zorunda değildir. toplumsal kurallardan , dinden alabilir gücünü bu iyi olma durumu ama öyle olmak zorunda değil.
kant'a göre mesela , ki ben bu adama katılıyorum , olumlu bir sonuç için iyi yada ahlaklı olmak , ahlaklı sayılmıyor.kendimize belirlediğimiz ödevler varsa ve eğer bunlar evrensel açıdan herkesin uygulayabileceği şeylerse , o zaman ahlaklı davranış kategorisine girer.
eşinizi aldatmaktan uzak durduğunuzu düşünelim, eğer sırf o üzülmesin diye uzak duruyorsanız , yada allah günah yazar diye duruyorsanız, kant'a göre ahlaksız birisinizdir. * ama eğer belirlediğiniz ödevden ötürü , yani kendi ahlak pusulanızdan ötürü , doğru olduğuna inandığınız için eşini aldatmamayı tercih ederseniz , işte ahlaklısınız demektir. insanların beğenisini , ilgisini, alkışını kazanmak , yasalara uymak ve günahtan sakınmak için yapılan eylemler , üzgünüm ama , kant'ın penceresinde ahlaksız sayılır. çünkü burada sonuçtan kazanılacak şeyleri hayal ediyorsun.ama kant'a göre önemli olan niyet.
demem o ki, sırf allah yasakladı diye bir şeyden uzak durmak sizi iyi insan yapmaz. ben buyum , doğru olan budur deyip o eylemden sakınırsanız yada yaparsanız , işte o zaman iyi insansınız demektir.
