italyanca konuşmaları ve biraz daha bakımlı olmaları dışında türk erkeğinden (bizlerden) pek bir farkları yok. kendileri dört beş bin yıl önce anadolu'dan italya'ya yolladığımız kankalarımızın çocuklarıdır.
Toskana'da hangi dükkana girsem benle italyanca konuşuldu. ben türkçe devam ettim onlar kendi dillerinde. vücut dillerimiz de aynı. bir akşam iki italyan gence türkçe olarak:
- baba, juventus-gs maçı kaç kaç bitti?
dedim. hemen elleri ceplerine gitti, internetten bakıp gösterdiler skoru, 2-2. nasıl dediler normal dedim. hadi eyvallah dedim. çav dediler.
ülkeye ilk indiğimde bir italyan diğerine cücük hareketi yaptı resmen. ben bu yaşıma geldim, kimseye cücük hareketi yapmadım daha. kıskandım yeminle. avrupa farkı azizim.
bir de şu var. firenze'de bir rus ile bir amerikalı kızla tanıştım. ikisi de beni italyan sanıp atladılar. türk olduğumu gizleyemezdim. bize yakışmazdı ama maldan oldum. bana kısaca maldonado diyebilirsiniz.
özet: taze dönülen italya gezisinden izlenimler.
