400.
-
Akvaryum içindeki balık kadar özgür
Suyu verilmemiş gül kadarda canlı
Denizin dibinde oksijeni bitmiş
Dalgıç kadar tedirgin ve ümitsiz bu gönül
Bilmediği diyarlarda kaybolan
Garip gibi umutsuz,perişan
Karnı aç, gönlü yangın
Sersefil, avare bu gönül
Uykular uğramaz oldu diyarına
Sarılıp teselli edende kalmadı
Gözlerine dalıp gittiği yari de yok
Hiç oldu yaşam, kalmadı tutunacak dal
Haram oldu geceler
Her yer yangın yeri şimdi
Gecenin derinliklerinde kayboluyor
Sessiz çığlıklar
Karanlıklarda gezinir oldu hayalin
Gölge oldun tutamam istesem de
Feryadım gelmez belki, duymazsın sesimi
Kendime ziyanım var, bir anlasan beni
Haram oldu
Geceler ve gündüzler
Uzak diyarlar umudum
Şimdi sensiz yapayalnızım.
