ağlamaktır geriye kalan. her an, her görüntü, her şarkı, her renk, her çiçek ağlatır insanı. izlediğiniz en aptal dizi de bile mekanlardan etkilenip ağlamaya başlarsınız, hiç beğenmediniz bir şarkıcı bile sizin dert ortağınız olmuştur bi bakmışsınız. nefesiniz kesilir, ağlamaktan gözleriniz acır artık ama yinede geri dönüş yoktur. hem pişmanlık hem yanlızlıktır insanın içini yakan. ama en çok koyanda bir vicdansıza teslim olmak, ona inanmaktır.
