parça parça mutluluklarım var benim.
hepsini dağıtabileceğim.
ve ben de dağıtılmak için bekleyen.
ama henüz bir eşyam çalınmadı.
sokak ortasında dayak yemedim hiç.
başkasına etmediğim gibi yemedim de küfürü.
güzel baktım sanki. ya da gerçekten her şey güzeldi.
ve kim bilir belki de bana denk gelmedi hayatın kötü ihtimalleri.
aslında mesele kirli gözüken camı silip
gerçekleri en güzel haliyle görebilmekteydi.
