bana çok değer veriyorsun biliyorum . bakkala gitsem , heyecana kapılıyorsun , komşudaydım az önce , onda bile endişe ettin , balkonda bekledin. okuldan hangi saatte döneceğimi bildiğin zaman bile yine de arıyorsun. ama bir kez olsun , ne sarılmak , ne öpmek , ne sevgi sözcükleri söylemek. ya tamam babamı anladım , o zaten soğuk ? peki ya sen , beni neden sevgisiz büyüttünüz ya? niye hep bi yanım eksik. benim can sağlığım yerinde olsun gerisi önemsiz. peki ya kalbim , içim , zihnim , ruhum. bunları kim besleyecek? el mi ? sokayım ele.
