tabi ki çalışma hayatı daha iyidir. askerlikte emredersinizden başka bir seçenek yoktur. dünyanın işini yaparsınız hiçbir karşılığı yoktur, çalışma hayatında yalnızca kendiniz için çalışırsınız.
askerlikte ''yap'' denileni yapmamak biraz sıkar. üstüne bağırma, hakaret, etme vurma, gerektiğinde tartışma şansın yoktur. çalışma hayatında her ne kadar bazı maddi nedenlerden el mahkum gibi gözükse de burana geldim mi sizede işinize gücünüze de başlarım dersin ve bir allah'ın kulu sana dur diyemez. işte ben sivil hayatın bu yönünü seviyorum arkadaş,özgürlük...
hayat seni mecbur etse de bazı şeylere son sözü söyleyen gene sen oluyorsun bunu seviyorum kendi hayatımsa, kararlarımı da ben veririm.
ne zaman yatacam, ne zaman yemek yiyecem, afedersin g..tümde ki don ne renk olacak buna bile başkaları karar verecekse sırf yemeğimi kalacak yerimi bedava veriyor diye ben yaşamak demem buna, başlarım öyle hayata bu yaşamak değil. gözünü sevim sivil hayatın!
