geçen gün ablamın evine ziyarete gidiyordum. tavuk almamı söyledi. aldım. o kadar süre elimde tavukla oyalanabileceğimi düşünmemiştim. bi kaç saat zavallı tavukla sarıyer sokaklarında gezdikten sonra kıllandım. ya bozulduysa? mümkün değil yiyemem. hassas midem her şeyin en tazesini sever.
çöp konteynırına yürüdüm. aklıma hiç gelmedi açıp bir kediye, köpeğe yedirmek. ne bileyim. attım öylece. o sırada kağıt toplayan kadınlardan biri koşarak yanıma geldi. çıkarıp aldı attığım poşetli ' gıcır ' tavuğu. teşekkür etti, allah razı olsun dedi.
o an içime tüm sarıyer sıçtı, dünya kustu. ne iğrenç bi adamım ben...
