Evet, "... Her bir gün küçük birer hayattır: her uyanış ve kalkış küçük birer doğum, her taze sabah küçük birer gençlik, her istirahat ve uyku küçük birer ölümdür." der Arthur Schopenhauer. her gün -bir anlamda- ölüp yeniden dirilmek ızdırap veriyor. Varlığa dair bir karamsarlık bağışlıyor şahsıma. Ne var ki, eğer varsa, neşemin kaynağı da bu karamsarlık oluyor.