beşiktaş 60. dakikakaya kadar oyunun kontrolunu elinde tutmaktadır, ancak son yıllarda görmeye alıştığımız gibi maçın sonu yaklaştıkça anlamsız bir şekilde tüm takım kendi ceza sahasına kadar çekilir. ayrıca ayağa gelen her topa "ya allah !" nidaları eşliğinde dan diye vurulur tabi o top rakibin bir hücüm organizasyonu olarak geri döner.
beşiktaş, kritik maçlarda hortlayan "maçın bitmesine bir şey kalmadı, savunma yapayım, kapanayım, anam top geldi vurayım da gitsin." psikolojisinden ne zaman kurtulur bilinmez ama her şeye rağmen deplasmanda alınan 1-1'lik sonuç fena değildir. inönü'de şampiyonlar ligi vizesi alınacaktır...
