bir yağmur sonrasında gördüm onu...
ıslaktı ve bir o kadar da seksi.
vücudunu beyaz tişörtü sarmış, saçlarından damlalar düşüyordu yere.
düşen her damlada gözlerim biraz daha açılıyor, dikkatimi başka yöne çeviremiyordum...
yarabbi bu ne güzellikti.
bir mücevher gibiydi gökyüzünden düşmüş...
belki de ta kendisi idi çoban yıldızının.
yanına doğru gitmek için hamle ettim,
ürktü...
korkma dedim, yahut dediğimi sandım...
korkma, zarar vermeyeceğim sana.
iki adım daha geriledi yağmur tanesi.
aşk ne deselerdi o an, tasviri mümkün değil derdim.
ya da diyemezdim hoş, lal olmuştu dilim.
geri adımlarla suya yaklaştı...
biraz daha uzaklaştı,
biraz daha..
içimde iflah edilemez bir kaybetme korkusu.
suya girdi bedeninin yarısına kadar.
''dur'' diye bağırmak istedim,
sesim çıkmıyordu.
sanki bir karabasan sarmış elimi ayağımı ve dudaklarımı.
yürümeye devam etti saçları suda kaybolana dek.
donmuştum.
elim ve ayağımda yaşadığıma, kalbimin attığına dair tek bir sıcaklık dahi kalmamıştı.
ve sonra uyandım.
dam tepeme akmıştı...
