arap suyunu dualarla içip, hurmasını yiyince kendinden geçen; arapça yazı görünce gözleri dolan, kendi ırkını görünce tiksinen bir güruhun gururla izleyeceği tablo.
açıkta arap taşağı görse yalayıp dua edecek bir siyaset ve politikayı benimseyenleri görünce biraz daha irkiliyor insan.
zira tecavüz edildi diye bugün bile öldürülen genç kızlarımız, sırf iki imamın ağzından değil de aile büyüğünden çıktı, adını töre diyerek farklılaştırmak ikiyüzlülük olur. aynı kafa, aynı cehalet.
sonuçta aynı zihniyet. ilk önce o kafayı yakmak, sonra dumanı ile mesaj yollamak gerekir.
