ne yazsam buraya sığmaz ki. başkaları nasıl bakar hiç bilmiyorum ama bizim içimizde olan problemleri çözerken oluşan bağlarımız var. bak bugün seni aramayı unuttum, eve yeni gelmişsindir. sen hep tek başınaydın, bana tek başıma kaldığımda yıkılmamayı sen öğrettin. her acıyı, her sıkıntıyı sen çektin. başkaları dayanamazdı ki. yalnızlıktan tırsan insanları gördükçe gülüyorsam sebebi sensin be kadın, yerim seni. ah fatoşçum erkekler keşke en az senin kadar delikanlı olsa da adam görsek. seni sinir ediyoruz bazen ama seviyoruz be. sen her zaman mis kokun, tertemiz saçlarınla idolümsün. babamla dünya üzerinde başa çıkabilecek tek insan sensin. ben zaten tek çocuk gibiydim, tosun paşamda erkeğimiz işte. o yine misinalarını etrafa saçınca bağır, ama hafif olsun dozu. sinirden dünyayı yıkacakken beni bir tek sen sakinleştirebiliyorsun, ama yanımda olmayınca kötü. bir gün daha mutlu olacaksın, yapacağım bunu. hani o bana ufak takılmaların gerçek olacak. hayatı yaşatırım ben sana inan, ama bana elalemle ilgili cümle kurmazsan. yine de o pasaklı, aptal kadınlara bir milyon basarsın sen be. buraya gel de bursanın tozunu atalım. millet yine bizi kardeş abla sansın, içimden güleyim. neyse yarın konuşuruz, hoşçakal.
