yazarların en anarşik hikayeleri

entry82 galeri
    55.
  1. anlatsam inanmazsınız. Ama oldu.

    lisedeyim. yaz tatili dönemi. evde internet yok o zamanlar internet kafeye gidiyorum. yol da kestirme olsun bi an önce msn de oturum açayım diye bi tarlanın içinden yardırıyorum. dolayısı ile normal insan yollarının kapatılmış olduğundan haberim yok. ana caddeye çıktım. vızır vızır araba geçer normalde, bir allah'ın kulu yok. ne araba ne köpek !

    annemi aradım:

    -anne bugün nüfus sayımı mı var bugün (ciddiyim) ?
    +yok oğlum pazara çıkcaz şimdi. Ne alaka?
    -ya sokaklar bomboş araba falan yok. Ne iş?
    +köprülü kavşak açılışı var bugün başbakan gelicek ondandır.
    -harbi mi? Kaçta?
    +bilmiyorum da sen nerdesin (burda annemin siyah kuşak adam ciğeri okuma becerilerine şahit olabilirsiniz) gezinme ortalıkta..

    Ben konuşurken yolun yaklaşık 1 km falan yukarsından sesler gelmeye başladı. Başladım tabi sırıtmaya pis pis:

    -tamam anne internete gidiyorum ben.
    +dikkat et.
    -anne..
    +efendim oğlum?
    -seni seviyom lan.

    Harfi harfine yaşanan bu muhabbetin ardından. Yavaş yavaş yaklaşan otobüsün sesi artmaya başladı. Anons geçiyor paso: "başbakan antalya halkını selamlıyor, hoşbulduk antalya !" Bu arada yol hava alanı yolu ve bomboş. Kimi selamlıyo bu dal.arak diye düşünüyodum ki arkasından gelen yaklaşik 3 km lik konvoyu gördüm. Yine kendi seçmenini selamlıyomuş o zaman da, pek farklı bişey yokmuş yani.

    neyse moruk yaklaşık 2 km lik görüş alanımda benden başka insan yok. Adamla da aramızda s.ksen 100 metre kaldı. Ben kolları bi güzel sıvadım. 50 metre. Kalp atışlarım tavan yaptı. Macera geliyo ulan dedim içimden. 20 metre, 10 metre. Aynı hizadayız.

    Şimdi o anı görmenizi isterdim. Milyon dolarlık bir andı o.

    Anons: "başbakanımız antalya halkını selamlıyor"
    O esnada başbakanla göz göze geliyoruz ve anonstan dolayı kendinde bir sorumluluk hissedip muavin koltuğundan bana el sallıyor. Gülümsüyor.
    ben. Sıvadığım kolu yalayıp sol baş pamağımı sol işaret ve sol orta pamağımın arasına sıkıştırıyorum. Sonra elimi yumruk yapıp , tüm sesleri bir anlığına bastıran bir "şak" sesiyle malum hamleyi yapıyorum.

    bu esnada hep göz gözeyiz. Başbakan hiç bozuntuya vermiyor. Dudaklarından okuyorum "deli galiba boşverin diyip" kafayı başka yöne çeviriyor ki haklı aslında. Bide internet kafeye gittiğim için üstümde 6 yıldır giydiğim koltukaltı delik tişört ve penye şort var. Tam bir belduşum.

    otobüs geçti. Arkadan gelen arabalardan önce 3 tane sonra belki 15 tane nurtopu gibi tosun indi. Ama deplasmanda olduklarını bilmiyorlardı. O tarlada beni hüseyin bolt bile geçemezdi dostum.

    eve girdiğimde nefes nefeseydim. Annem sordu:

    -noldu çağrı?
    +aç televizyonu izlersin. (Kameralar vardı)
    -hay allahı yarabbim ne oldu söylesene.

    yaktım sigarayı anlattı herşeyi. 3-4 gün tv de kendimi tarlalarda antilop gibi kaçarken görmeyi bekledim. Ama nafile. Karizmayı çizdirmek istemedi demek eleman.

    gerçek bu. Yillar önce de yazmıştım ama silindi tüm entryler.
    3 ...