yazarların en anarşik hikayeleri

entry82 galeri
    39.
  1. yaş 17.
    gitmişiz bir bar'a.
    içiyoruz oh mis.
    neyse efendim o zamanlar 3 biradan sonra leyla modundasınız.
    velhasıl saat 23:00 civarı polis geldi mekana.
    lan hepimizin yanaklarından al damlıyor,
    o kadar da belli ki yaşımız.
    polislerden biri dedi ki,
    çıkarın kimlikleri.
    bana baktı şöyle;
    tamam dedi sen çıkarma şu ikisi göstersin.
    neyse efendim;
    bizimkiler gösterdi tabi, adam dedi yaşınız küçük gelin benimle.
    arkada da hoşlandığımız insan var, onun yaş tutuyor yaşına koyim.
    baktım masadakileri alıyor, ''abi ben napiyim dedim''
    ''yürü lan gel sen de!!'' dedi bağırdı.
    sike sike indik aşağı.
    sussana sen amk, adam senden kimlik istememiş, belli ki eşgal arıyor.
    yok ama işte, susamam...
    neyse efenim bunlar en az 20-30 polis kapının önüne ben gibi mallardan ordu yapıyor.
    o zamanlar da siyah giyene sataaniiiiiizz!!! deme manyaklığı var.
    neyse amirleri sırayla kimlikleri alıp ne işin var lan senin diye itip kakıp, postalıyor.
    sıra bana geldi. arkamda da arkadaşım gökhan var.
    ''al kimliğini ne işin var lan senin bu saatte!!!''dedi bana da.
    dedim ''o benim kimliğim değil yanlız''.
    efem?!! dedi hönkürerek;
    ''o benim kimliğim değil dedim'' dedim tekrar.
    işte hayatımın yıldızlı pekiyisini o anda aldım...
    alın bunu dedi, korkutacak falan aklı sıra.
    gıkımı çıkartmadım, gittim emniyete kadar.
    emniyet de uzak değil ha, barlar sokağının arkası.
    hoş, barlar sokağı da denmez, 4 tane bar var 2'si bir sırada diğer ikisi karşısında.
    neyse son bir kez daha aşık olduğum insana bakış attım.
    sanki pis pis gülüyordu anasını satayım.
    bir kinlenmişim...
    neyse babamı aradılar geldi sağ olsun.
    aldı beni.
    o gün bu gündür; ''ben sana onu yapma demiyorum, edebiylen yab'' şeklindeki cümlelerine devam eder.
    kıyamam lan.
    böyle işte.
    anarşimiz bu kadardı.
    0 ...