zamanında otobüste herifin birinin kızın birini ellediğini görüp adamı döverek otobüsten atmış birisi olarak bu tür olaylara yaklaşımım oldukça sertçedir. fakat aynı bendeniz öğrenciliğim yıllarında otobüste neredeyse iftiraya uğramaktan da ucuz yırttım. otobüs dolu, kızın biri cama dönük duruyor. ben de ortamın elverdiği bir mesafece boşluk yaratarak kızın arkasında dikilmekteyim. kız kafayı döndürüp sinirli bir yüz ifadesi ve üfleme eşliğinde bana baktı. birden tırstım, aha dedim vücut teması yok eminim, çantam felan mı değdikine. baktım değen hiçbişey yok. lan acaba başkası mı değiyo, e o da yok. ben böyle bakınırken kız yine sertçe üfleyerek kafayı döndürdü. dedim sıçtık, bu mal şimdi napıyosun falan diye bağırsa kimseye derdimi de anlatamam. ben önce davranayım bari, dedim "rahatsız oluyorsanız yer değişelim, bişey yapıyomuşum gibi kafayı çevirip çevirip durma". orda çığlık falan atsa haybeden sopa yemek, tacizci diye yaftalanmak işten değil.
yani şimdi bu kızımız dediği gibi ellenmişse iyi etmiş, orda olsam ve görsem ellediğini döverdim adamı. ama adam bok yoluna gitmekteyse de şimdi otobüslerde kamera var. dayı kendinden eminsen eğer, git savcılığa bana böyle iftira atıldı diye. otobüs kamera kayıtlarını istesinler. sonuçta iğrenç bir olayın ifşa edilmesiyle, iğrenç bir iftiranın bir adamın hayatını karartması gibi iki karşıt durum var. boktan bi durum
