hâlâ linç edilmediğim için kendimi şanslı saymama sebep olan durum. bu durumu birkaç sene önce belirtseydim ne bölücülüğüm kalırdı, ne vatan hainliğim. fakat öyle bir hale geldik ki ben bile bu kadar duygusal yazıların ardından linç edilmek bir yana en ufak bir küfür bile yemiyorum. işte geldiğimiz nokta bu. artık insanlar eskisi kadar ikiyüzlü değil, açık seçik ifade ediyorlar nefretlerini. büyük usta (!) sağolsun.
