kendi ülkesinde insanlık dışı muameleye maruz kaldığı için veya siyaseten katledildiği için ülkesinden kaçmak zorunda kalmadan bu insanların durumunu anlayabileceğime inanmıyorum. bu anlamda hem sınır komşumuz olan hem de sınır illerimizde yaşayan insanlarımızla hem kan hem de kültür bağı olan bu insanlara devletçe kucak açmamızı anlamakta güçlük çekmiyorum.
tüm bunların yanında bir gerçek var ki bu ülkede hala açlık sınırında yaşayan son insanın karnı doymadan salt politik liderliğe soyunmak adına gövde gösterisi olsun diye bu insanlara sınırsız ayrıcalıklar vermek uzun vadede toplumsal barışı hem ekonomik hem de kültürel olarak bozacaktır.
