insanı beethoven e düşman eden olaydır. Sevgilisi falan değildi yada pek yüzde vermezdi ona ama yavşak bi ipnenin tekiydi çocuk. Bi gün okuldan erken çıkasım geldi fur eliseyi taktım kulağıma ve yumşak yatağıma doğru günün tüm stresini atmak için adım saymaya başladım ki tam o notaların coştuğu benim zevkin doruklarına ulaştığım noktada o nalet manzarayı gördüm. Çok kıskancımdır dayanamadım tabi ama filmden farksız bi an yaşıyorum normalde bi kere gözlerinin içine bakmadan göndermezdim evine ama hiç dönmedim arkamı o orospu çocuğu beethoven a kaç sene öncesinden ilham olduysa ruh halim birden yavaşladı dım dım dedi ve bitti (müzik). O gün bu gündür fur elise dinleyemem asla. piskolojide ne denir buna bilmem ama bende derin iz bırakdığı kesin.
