278.
-
şimdi 3'e kadar say.
1-2-3...
sonrası karanlık. uyandığında bir hastane odasında gurbette kalmış öğrenci hissiyatı. hastane kokusu, iğrenç hastane yemekleri...
yaz günü bile üşüyen biriyim. kansızlığım var. ama kendimi ameliyat masasındaki kadar üşümüş, boktan, kimsesiz hissetmedim.
2 gün sonra bu yıl üçüncüsünü geçireceğim bir ameliyata giricem. kan görmekten deli gibi korkan ben yine delici-kesici aletlerle başbaşa kalıcam.
sürekli sınandığım bu hayatta umarım bu seferde kaybeden ben olmam.
not: insanlardan kontör filan istediğim yazılıp çiziliyor. şunu söylemek bile zulüm ama söylemek lazım. yok öyle bişey.
