şu sıralar olmayacak olan savaştır. neden derseniz büyük para babalarının her istedikleri zaten oluyor şuan. silahlarını satıyorlar, ilaçlarını satıyorlar, yiyeceklerini satıyorlar, krizdi falandı diye paraları cukkalıyorlar, her yer zaten banka olmuş faizlerden kazanıyorlar. merkez bankalarına sahipler ülkeler yeni para ürettikçe dahi kazanıyorlar yani daha ortada para yokken bile kazanıyorlar. böyle bir zamanda 3. dünya savaşını niye çıkarsınlarki sonunu göremeyecekleri birşey bu. bu ortamı bozmak istermisiniz siz olsanız?
suriyedeki olaya gelince amaçları israili büyütmek sadece. dikkat edin israilin çevresinde hiç düşmanı olabilcek kimse kalmadı. en son esad * vardı onuda bu şekilde deviriyorlar. Son zamanlarda mursi çıkmıştı. israilde onu devirdi. sıra yavaş yavaş bize geliyor malesef. Tüm komşularımızı , dostlarımızı, aynı dine sahip olduğumuz ülkeleri bir bir satıyoruz, yanlarında hiç olmuyoruz. Hepsi bir bir düşünce burada tek biz kalıcaz , israile, yunanistana, ermenistana ve diğer batı ülkelerine karşı o zaman ne olucak dersiniz? Halbuki biz birbirimizi korumalıyız, bu dinimizdede böyle dinimiz bize sakın hristiyanlarla ve yahudilerle ortaklık kurmayın derken biz ise tam tersini yapıyoruz.
Şöyle bir hikaye anlatayım
bir mer'ada beraber yaşayan üç öküz varmış. Bu hayvanların biri sarı, biri kara, diğeri de alaca renkliymiş. Bunlar, her zaman birbirine arka vererek otlarlar ve birbirinden ayrılmazlarmış. Kurt, bunları yemek için can atmakla beraber yanlarına yaklaşamıyormuş. Bunun üzerine, gayesine erişmek için bunların arasını açmayı düşünmüş. Bir gün alacalı öküz diğerlerinden uzakta iken, sarı ve kara öküzün yanlarına sokulmuş, "Siz ne kadar hoş ve güzelsiniz! Fakat bu alacalı arkadaşınız sizin aranıza hiç yakışmıyor" demiş. Diğerleri bu sözü tasdik edince kurt, "Bunu aranızdan uzaklaştırın" demiş. Onlar, bu işin çaresini sorunca, "Siz bana yardımcı olursanız ben onu sizden uzaklaştırırım" cevabını vermiş. Biri, arkadaşının boynundan biride, ayaklarından bastırarak kurda yardımcı olmuşlar. Kurt, büyük bir iştahla alacalı öküzü parçalamış. Bir başka gün, karnı acıkan kurt, iki öküz birbirinden biraz uzak iken sarı öküze yaklaşmış, "senin rengin ne kadar da güzel, ama arkadaşının rengi siyah, o senin yanına hiç yakışmıyor" demiş. Onun da yardımı ile kara öküzü parçalamış. Sonunda sarı öküzün karşısına dikilmiş ve hiçbir hileye lüzum görmeden doğrudan doğruya "Ben seni yiyeceğim" demiş. Sarı öküz, işin vehametinin farkına varmış. Ama artık iş işten geçmiş, yapacak bir şey kalmamış. Çaresizlik içinde şöyle mırıldanmış:"Aslında biz, alacalı öküzü yedirdiğimiz gün yenilmiş ve bu sonucu hak etmiştik."
