yazarların bir insana önyargıyla yaklaşıp korktuğu tiplemedir. ben hep böyle efendi çocuk gibi giyinip, hiç konuşmayan insanlara karşı bir fobim var. sanki yaptığı kötülükler, dehşet verici şeyler gün yüzüne çıkacakmış korkusuyla konuşmuyorlar gibi geliyor.
