8.
-
Anladık sevdin,
Anladık sondu bu, ki bunu daha öncede söylemiştin.
Tamam çok üzüldün, kalbin çok yoruldu yine, bırak kalbini ayakların bile tutmuyor artık, ben de hissettim.
Nefesin diziliyor boğazına düğüm düğüm,
Sayfalar yazmak isterken, kelimeler çıkmıyor iki dudağının arasından,
Gözlerinden bulutlar eksilmiyor,
Ellerin titriyor,
Yaşamak ağır geliyor,
Ama nolur artık bir sus be kadın!
analar evlatların kaybediyor.
çocuklar uyur gibi ölüyor!
açlıktan ölüyor çocuklar bir lokma yemek bulamamaktan!
